ΜΟΝΟΠΟΛΕΙΣ

Γιώργος Χουλιάρας

[ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ]

Ένας άντρας στη Βραζιλία πήδηξε από το μπαλκόνι της πολυκατοικίας τους με αλεξίπτωτο που είχε αγοράσει. Ένας άλλος, στα Τρίκαλα, έριξε αβγό στη βεράντα, που έγινε ομελέτα από τον καύσωνα. Δεκάδες άτομα παγιδευμένα σε διαφορετικής μάρκας αυτοκίνητα απανθρακώθηκαν στον δρόμο που συνέδεε το Φιγκέιρο ντος Βίνιος με το Καστανιέιρα ντε Πέρα, στη χειρότερη δασική πυρκαγιά στην Πορτογαλία. Από διαμερίσματα πύργου στο Λονδίνο πηδούσαν για να ξεφύγουν από τις φλόγες, όπως άλλοτε από την οργή των αεροπλάνων στη Νέα Υόρκη. 

Αιμορραγώντας καθώς παραπατούσε, αυτοκτόνησε με το όπλο του απολυμένος έπειτα από καταγγελίες παρενόχλησης γιατρός, που απέτυχε να αυτοπυρποληθεί σε νοσοκομείο του Μπρονξ, όπου εισέβαλε, σκότωσε συνάδελφό του και τραυμάτισε άλλους. Οι ασθενείς που μπόρεσαν να κατεβούν δεκαεπτά ορόφους έτρεχαν στους δρόμους. Η Βόλβο παραδέχθηκε ότι σύστημα αναγνώρισης ζώων, τα οποία ξαφνικά διασχίζουν την άσφαλτο, σε πειραματικά αυτοκίνητα που κινούνται χωρίς παρέμβαση οδηγού, αδυνατεί να αναγνωρίσει τις ανορθόδοξες κινήσεις των καγκουρό που προκαλούν τον μεγαλύτερο αριθμό ατυχημάτων στην Αυστραλία. 

Πενήντα επτά άτομα πέθαναν όταν λεωφορείο τυλίχτηκε στις φλόγες, μετά από σύγκρουση με βυτιοφόρο στον δρόμο από το Καράτσι προς τη Λαχώρη. Επίσης στο Πακιστάν, 122 άτομα σκοτώθηκαν και δεκάδες τραυματίστηκαν όταν εξερράγη άλλο βυτιοφόρο που είχε ανατραπεί. Η αστυνομία δεν κατάφερε να κρατήσει μακριά το πλήθος που έτρεξε με δοχεία από κοντινά χωριά μαθαίνοντας για τη διαρροή καυσίμων. Καταστράφηκαν σχεδόν τριάντα μοτοσυκλέτες που τους είχαν μεταφέρει και οκτώ οχήματα.

Το Νορβηγικό Ανώτατο Δικαστήριο αρνήθηκε να εξετάσει έφεση για τις συνθήκες φυλάκισης του Άντερς Μπρέιβικ, που είχε καταδικαστεί για θανατηφόρα τοποθέτηση βομβιστικού μηχανισμού στο Όσλο και μαζική δολοφονία 69 ατόμων την ίδια ημέρα σε κατασκήνωση νεολαίας, με κίνητρο, όπως είπε, τη δημοσιοποίηση ισλαμοφοβικού μανιφέστου. Στην αγωγή του ο Μπρέιβικ διαμαρτυρόταν για τον κρύο καφέ και γεύματα από φούρνο μικροκυμάτων, υποστηρίζοντας ότι είναι χειρότερα από το βασανιστήριο με νερό σε καλυμμένο από ύφασμα πρόσωπο, ενώ παλαιότερα είχε απειλήσει με απεργία πείνας αν δεν υπήρχε αναβάθμιση των ηλεκτρονικών παιχνιδιών που είχε στη διάθεσή του στη φυλακή.

Όλα αυτά είχαν προηγηθεί. Μια διαρκής κόλαση φωτιάς σε ψηλά κτήρια, όπως και στην ύπαιθρο. Θυελλώδεις άνεμοι που διέλυαν κάθε κατασκευή μεταφέροντας τόνους άμμου και απορριμμάτων. Καταρρακτώδεις βροχές που παρέσυραν ό,τι μπορούσε να κινηθεί. Σεισμοί και κατολισθήσεις που έθαβαν στο χώμα ό,τι είχε απομείνει. Ημέρες και νύχτες αβίωτες τόσο στις πόλεις όσο και μακριά από αυτές. Η κατάθλιψη που μάστιζε πρόσφυγες και μετανάστες, λόγω μιας παρατεταμένης κατάστασης αναμονής χωρίς συγκεκριμένη προοπτική, είχε γενικευτεί, καθώς γινόταν αντιληπτό ότι όλοι είναι πρόσφυγες εδώ, τώρα, σε αυτή τη ζωή.

Βέβαια, βιοτεχνολογικές δυνατότητες δεν καθιστούσαν απαραίτητη τη συνεύρεση ατόμων για τη διαιώνισή τους, για λίγο ακόμη τουλάχιστον. Κάθε άτομο μπορούσε να διεκδικήσει τη μοναξιά του χωρίς να χρειάζεται να την επιβεβαιώνει κάποιος άλλος. Κάπως έτσι προέκυψαν οι μονοπόλεις, όχι ως μονοκατοικίες ούτε ως αγροικίες, αλλά ως πόλεις και οικισμοί του ενός ατόμου.

 

(πρώτη δημοσίευση: περιοδικό ΧΡΟΝΟΣ, 3 Ιουλίου 2017)

ΧΡΟΝΟΣ #51, 3 Ιουλίου 2017

Δείτε επίσης στην ίδια ενότητα:

«Πάσχα γιοκ;» (τχ. 48)

«G[e]R[m]Exit» (τχ. 47)

«Sweet 16» (τχ. 45)

«Μαύρη Παρασκευή» (τχ. 44)

«Παραστάσεις πραγματικότητας» (τχ. 43)

«Παγκοσμιοποίηση» (τχ. 39)

«Βραβείο για τοπολογικό πρόβλημα» (τχ. 38)

«Μετά το τέλος του κόσμου» (τχ. 30)

«Ενοποίηση Συνειδήσεων» (τχ. 29)

«Ανία της άνοιας» (τχ. 29)

«Οι αναποφάσιστοι» (τχ. 29)

«Το χρυσό μνημόνιο» (τχ. 28)

 

Ο Γιώργος Χουλιάρας (Εικονομαχικά, 1972, Δρόμοι της μελάνης, 2005, Λεξικό αναμνήσεων, 2013) γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και έζησε πολλά χρόνια στη Νέα Υόρκη, ενώ το 2014 τιμήθηκε με το Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου του.

Yiorgos Chouliaras (Iconoclasm, 1972, Roads of Ink, 2005, Dictionary of Memories, 2013) was born in Thessaloniki and lived for many years in New York. In 2014, he was awarded the Ouranis Prize of the Academy of Athens for his work in its entirety.