Η ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ Ρότερνταμ και Κωνσταντινούπολης δημιούργησε νέες συνθήκες συνάφειας μεταξύ εκλογικών κύκλων και πολιτικού πολιτισμού.

Η χωρίς διακρίσεις επέκταση ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε υποκείμενα της ρομποτικής, σύμφωνα με ευρωπαϊκή νομολογία, είχε ήδη καθιερώσει την υποχρέωση να φορούν σκούφο, σκιάδιο, κεφαλόδεσμο, κουκούλα, καλπάκι, καπέλο, καμηλαύκι, χιτζάμπ, νικάμπ, ρεπούμπλικα ή άλλα (πρώην εβραϊκά, χριστιανικά, ισλαμικά ή μονο-αθεϊστικά) καλύμματα κεφαλής και κράνη, σκάφανδρα και περικεφαλαίες προστασίας όχι μόνον γυναίκες, άντρες και άτομα μη δεδηλωμένου φύλου, αλλά και βιομηχανισμοί τεχνητής νοημοσύνης από τη στιγμή που είχαν αναγνωριστεί ως υποκείμενα διακειμενικής δικονομίας.

Δεν ήταν πια καθόλου ασυνήθιστο οικιακές συσκευές να ξεκλειδώνουν ηλεκτρονικά πόρτες και να βγαίνουν φορώντας τσαντόρ στους κήπους του Μάαστριχτ ή οχήματα μεταφορών χωρίς οδηγό στα Τρίκαλα να κινούνται με επιμελώς καλυμμένες τις μεταφορικές όψεις τους. Κούκλες χωρίς πρόσωπο είχαν ήδη κυριεύσει την αγορά χριστουγεννιάτικων δώρων.

Έχοντας ξεπεραστεί οι αρχικές δυσκολίες προσαρμογής από τη μεταφορά τουρκογενών πληθυσμών σε ολλανδικό λιμάνι και ολλανδογεννημένων στην Πόλη, τα νέα δεδομένα εξισορροπούσαν τους καημούς κινέζικων λιμένων, όπως ο Πειραιάς, στην ευρωπαϊκή πλευρά της Ευρασίας και την επιβολή κυπριακού δικαίου σε πρώην βρετανικά εδάφη, όπως οι βάσεις στην εν λόγω μεγαλόνησο, που είχαν διαχωριστεί σε αγγλικές, σκωτσέζικες και ιρλανδικές ζώνες επιρροής λόγω δυσχερειών στην εφαρμογή του BRexit.

Ο διαχωρισμός της Φραγκίας επίσης σε τρεις φατρίες (μπικίνι, μονοκίνι, μπουρκίνι), μετά τη συνθήκη του Βισύ, είχε επιταχύνει την αναπτέρωση πρώην ελληνικών αποικιών, όπως η Μασσαλία, ενώ γρήγορα ξεπεράστηκαν φόβοι που είχαν εκφραστεί για τη διείσδυση σε λιμάνια εραστών της τρομοκρατίας με χαρακτηριστικά απροσδιόριστα λόγω επικαλυμμάτων κεφαλής, καθώς ένστολες δυνάμεις καταστολής ακολουθούσαν παντού την ίδια τακτική, εκτελώντας ένα τυχαία επιλεγμένο δέκατο του πληθυσμού σε ατάκτως χρονολογημένα διαστήματα.

Μετά τον θρίαμβο εναλλακτικών πηγών ενέργειας από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, τα γνωστά από αμερικανικές ταινίες πρατήρια υγρών καυσίμων (Gas stations) παρέμειναν ενεργά ως γερμανόφωνα πρατήρια πνεύματος (Geist stations) που τώρα πουλούσαν φιλολογικά έγκυρες παραπομπές στα άπαντα του Έγελου και άλλων ενεργητικά ευρωπαϊστών συγγραφέων.

Η έξοδος της Γερμανίας από την ΕΕ εντέλει επέτρεψε τον αναπροσδιορισμό BRexit, FRexit και ITALexit και την επιστροφή των υπολοίπων χωρών που είχαν αφήσει την Ελλάδα μόνη της στην Ευρώπη και μοναδική χώρα όπου γινόταν δεκτό το ευρώ, που αφειδώς τύπωναν σε παγκάρια στην περιοχή του Χολαργού.

(πρώτη δημοσίευση: περιοδικό ΧΡΟΝΟΣ, 14 Μαρτίου 2017)