ΠΑΣΧΑ ΓΙΟΚ;

Γιώργος Χουλιάρας

[ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ]

Ναι ή όχι Πάσχα, ανήμερα 16 Απριλίου του ’17, είχαν κληθεί να ψηφίσουν εκατομμύρια ψηφοφόρων σε ευρασιατική χώρα. Λίγους πρέπει να απασχολούσε αν ένα γιοκ θα τους κρατούσε κοντά ή θα τους απομάκρυνε και άλλο από τη Μάλτα. «Δεν είναι καλό» (yok hayır) όμως κάποιοι ήταν εύλογο να λένε μεταξύ τους, καθώς τα ΜΜΕ που μπορεί να το διατυμπάνιζαν είχαν βιαστεί να κλείσουν, όταν διακυβεύονται ζητήματα απαλλαγής από ταξιδιωτική βίζα, να βάζουμε το κεφάλι μας στον τουρβά ή μουστάκι στο πάνω χείλος της καταστροφής.

Η λέξη hayır βέβαια δεν έχει την έννοια μόνον της άρνησης, αλλά και της φιλανθρωπίας ή της αγάπης, υποδηλώνοντας έναν κρυπτοχριστιανισμό ίσως, τον οποίο προς όλους θα φανέρωνε μία βάπτιση στο Φανάρι, με νονό μάλιστα επίγονο προ εκατονταετίας επανάστασης, όπως άλλωστε είχε προταθεί με 36σέλιδη επιστολή συνονόματου εξαπτέρυγων τάγματος ασωμάτων, που είχε επιτελέσει και καθήκοντα εκκλησιαστικού ανακριτή παρά τα εις βάρος του εξ Αυστραλίας καταμαρτυρούμενα.

Καίω και καθαρίζω με φωτιά, όπως έκαναν παλιά στον Πειραιά, είναι γεγονός ότι σημαίνει η συνδεδεμένη με τα Σεραφίμ λέξη σαράφ στα εβραϊκά, γλώσσα και θρησκειολογική μήτρα Χριστιανών και Μουσουλμάνων.

Και, πράγματι, το δημοψήφισμα που ενδεχομένως ήθελε να καταργήσει το Πάσχα, αλλά οδήγησε στην Ορθοδοξία μια χώρα όπου διστάζουν να κάνουν τη σουλτανίνα κρασί –η επανάσταση του (20)17 όπως έμεινε γνωστή– έθεσε ανεπίλυτα προβλήματα στην έως τότε Ευρωπαϊκή Ένωση, που δεν ήταν δυνατόν καθολικά να αποδεχθεί στους διαμαρτυρόμενους κόλπους της μια τόσο πολυπληθώς διεισδυτική Ορθόδοξη κοινότητα.

 

(πρώτη δημοσίευση: περιοδικό ΧΡΟΝΟΣ, 13 Απριλίου 2017, αν και όχι Παρασκευή)

ΧΡΟΝΟΣ #48, 13 Απριλίου 2017

Δείτε επίσης στην ίδια ενότητα:

G[e]R[m]Exit (τχ. 47)

«Sweet 16» (τχ. 45)

«Μαύρη Παρασκευή» (τχ. 44)

«Παραστάσεις πραγματικότητας» (τχ. 43)

«Παγκοσμιοποίηση» (τχ. 39)

«Βραβείο για τοπολογικό πρόβλημα» (τχ. 38)

«Μετά το τέλος του κόσμου» (τχ. 30)

«Ενοποίηση Συνειδήσεων» (τχ. 29)

«Ανία της άνοιας» (τχ. 29)

«Οι αναποφάσιστοι» (τχ. 29)

«Το χρυσό μνημόνιο» (τχ. 28)

 

Ο Γιώργος Χουλιάρας (Εικονομαχικά, 1972, Δρόμοι της μελάνης, 2005, Λεξικό αναμνήσεων, 2013) γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και έζησε πολλά χρόνια στη Νέα Υόρκη, ενώ το 2014 τιμήθηκε με το Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου του.

Yiorgos Chouliaras (Iconoclasm, 1972, Roads of Ink, 2005, Dictionary of Memories, 2013) was born in Thessaloniki and lived for many years in New York. In 2014, he was awarded the Ouranis Prize of the Academy of Athens for his work in its entirety.