#α.π._06
[...Όσοι μεγαλώσαμε με παραμύθια δεν ξέρουμε πια καθόλου τι να κάνουμε με τα διδάγματά τους...]
Read more … #α.π._06απροσποίητα περιποιητικά
#α.π._04
[ όσο μεγαλώνω, σιγουρεύομαι ότι η μετατροπή του ατομικού ή/και του συλλογικού βιώματος (και κυρίως του πάθους και του παθήματος) όχι μόνο σε Γραφή, αλλά κυρίως σε Γλώσσα, είναι η κύρια δουλειά της Λογοτεχνίας ]
Read more … #α.π._04#α.π._03
[ σε μια παράξενη εποχή, όπου αρχίζουν να χάνονται βεβαιότητες ετών, μπορεί και αιώνων, και εγκαθίσταται γενικευμένη σύγχυση, πόσο μπορεί να προσφέρει η τέχνη και η λογοτεχνία; ]
Read more … #α.π._03#α.π._02
[ εν μέσω κορωνοϊού και θυμάτων, φόβου και θανάτων, ακαριαίου εγκλεισμού μας και (κυρίως εν όψει νέου οικονομικού κατακλυσμού) πλέον σταδιακού απεγκλωβισμού μας, η γη κάτω απ’ τα πόδια μας έχει μετατραπεί για τα καλά σε κινούμενη άμμο... ]
Read more … #α.π._02#α.π._01
Αν στην απομόνωση –τώρα που με το διαδίκτυο μπορούμε– βλέπαμε και ακούγαμε και διαβάζαμε αριστουργήματα...
Read more … #α.π._01Στη στήλη αυτή, ο Βασίλης Αμανατίδης εκπέμπει σχόλιά του ή και δοκιμιακά θραύσματα (συνημμένα κάθε φορά με ένα αντιστικτικό απόσπασμα από ποίημα ή πεζό του). Η φανερή ή κρυφή αφετηρία τους: από την επικαιρότητα. Η έκφραση: πεζή. Ο πυρήνας: σταθερά ποιητικός. Ο τρόπος: όσο γίνεται απροσποίητος. Η πρόθεση: περιποιητική προς τον αναγνώστη.