Αθήνα, 23 Ιουνίου 2017 

Αγαπητοί συνάδελφοι, συνεργάτες και φίλοι,

συμπληρώσαμε ήδη δυόμισι εξάμηνα απλήρωτοι και το χειρότερο είναι πως ο ρυθμός πληρωμών του Υπουργείου δεν δείχνει να επιταχύνεται. Οι οικονομικές υπηρεσίες δηλώνουν πως τα άτομα δεν επαρκούν, η ηγεσία του Υπουργείου δηλώνει πως δεν είναι θέμα επάρκειας αλλά εργατικότητας. Ό,τι από τα δύο και να συμβαίνει μας αφήνει πλέον πλήρως αδιάφορους, καθώς το αποτέλεσμα δεν αλλάζει. Αδυνατούμε πλέον να πληρώσουμε κι εμείς με τη σειρά μας τους υπαλλήλους μας, τους συνεργάτες μας (συγγραφείς επιστημονικών βιβλίων, μεταφραστές, επιμελητές, γραφίστες, τυπογράφους, βιβλιοδέτες, κ.λπ.), τις άμεσες υποχρεώσεις μας. Αδυνατούμε να πληρώσουμε την εφορία. Αδυνατούμε να πληρώσουμε δικαιώματα από το εξωτερικό για νέα, αξιόλογα βιβλία. Βρισκόμαστε για πρώτη φορά σε πλήρη αδυναμία και κάποιοι αντιμετωπίζουμε τον κίνδυνο επαγγελματικής επιβίωσης.

Για δικούς του λόγους το Υπουργείο Παιδείας επέλεξε ν’ αντιμετωπίσει τους παραγωγούς του βιβλίου (εκδότες και συγγραφείς) με αναλγησία και αδιαφορία. Η τακτική του «δεν πληρώνω» πλήττει καίρια ολόκληρο τον κλάδο του βιβλίου και δημιουργεί ερωτήματα πως μια κυβέρνηση της Αριστεράς και της Προόδου(;) δείχνει να επιθυμεί να εξοντώσει ένα σημαντικό τμήμα των δημιουργών του βιβλίου. Πολλοί εκδότες, εκφράζοντας την απόγνωσή τους, είναι έτοιμοι να κινηθούν δικαστικά προκειμένου να διασφαλίσουν τα συμφέροντά τους – αν αυτό συμβεί θα είναι πρωτοφανές αλλά, δεδομένων των συνθηκών, αναπόφευκτο.

Ζούμε σε μια εποχή που η υπερφορολόγηση μας έχει γονατίσει. Με δυσκολία ανταποκρινόμαστε στον καταιγισμό των φοροεπιδρομών που μας έχουν επιβάλει. Τον επόμενο μήνα θα πληρώσουμε δυσβάσταχτη εφορία, όσοι μπορέσουμε. Με την τακτική της καθυστέρησης πληρωμών, το Υπουργείο πετυχαίνει να μην φτάσουν χρήματα σ’ εμάς εγκαίρως αλλά να μας τα πάρει με συμψηφισμούς (ακόμα και μη ληξιπρόθεσμων οφειλών!) η εφορία, οδηγώντας μας σε πλήρη οικονομική ασφυξία και έλλειψη στοιχειώδους ρευστότητας.

Δεν γνωρίζουμε γιατί έχουμε καταδικαστεί σε οικονομικό μαρασμό. Μήπως γιατί βγάζουμε ολοένα και πιο αξιόλογα βιβλία, υψηλότατου επιστημονικού επιπέδου, εφάμιλλα με αυτά που διδάσκονται στα κορυφαία Πανεπιστήμια του εξωτερικού; Γιατί δίνουμε τη δυνατότητα σε νέους επιστήμονες να παρουσιάζουν στο κοινό το αποτέλεσμα της εργασίας τους; Γιατί προσπαθούμε κάθε χρόνο να είμαστε συνεπείς στις προθεσμίες του Υπουργείου για να κυλήσει ομαλά η πανεπιστημιακή χρονιά; Γιατί δεχτήκαμε κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο του Υπουργείου Παιδείας να μειώσει τις τιμές των βιβλίων μας (αριθμός σελίδων, διάστιχο, μέγεθος γραμμάτων, σκληρό εξώφυλλο, παλαιότητα, περιθώρια) ώστε να «εξορθολογιστεί» το κόστος, το οποίο πλέον φέτος πιθανότατα θα είναι κάτω από τα 50 εκατομμύρια ευρώ για συνολικά 230.000 φοιτητές, πράγμα που σημαίνει πως έχουμε τη χαμηλότερη δαπάνη στην Ευρώπη ανά φοιτητή;

Ως κλάδος έχουμε δεχτεί και συμφωνήσει σε μειώσεις, σε περικοπές, σε αλλαγές που εξυπηρετούσαν το Υπουργείο. Όλα όμως έχουν και ένα όριο και το δικό μας ξεπεράστηκε. Απαιτούμε η πληρωμή όλων των περσινών οφειλών να ολοκληρωθεί μέσα στο επόμενο δεκαπενθήμερο και, ακολούθως, να ξεκινήσει άμεσα η πληρωμή του χειμερινού εξαμήνου. Όπως γνωρίζουμε, τα κονδύλια είναι εξασφαλισμένα – άρα δικαιολογία για καθυστέρηση δεν υπάρχει καμιά. Σε αντίθετη περίπτωση, ας μην περιμένουν να καταχωριστούν βιβλία στον Εύδοξο για τη νέα χρονιά.

(πρώτη δημοσίευση: περιοδικό ΧΡΟΝΟΣ, 23 Ιουνίου 2017)