Via della Misericordia, ἐζήτωσαν  

στὸν G.B.                                  

 

 

Κι οἱ ἄνθρωποι ὀργανώνουν τὶς ζωές τους

Ὁριζοντίως καὶ καθέτως

Ὄχι ὅπως δύο διαστάσεων σταυρόλεξα

Ἀλλὰ ὅπως συνομιλίες πεπρωμένων

Τὸ ἕνα μὲ τὸ ἄλλο   Τὴ μία πάνω 

Τὴν ἄλλη κάτω, στρώματα γεωλογικῶν μεταβολῶν

Τὸ ἕνα πλάι στὸ ἄλλο

Ἐκεῖ ὅπου διασταυρώνονται στὶς πόλεις τους

Ἡ ὁδὸς τῆς φιλευσπλαχνίας μὲ τὴν ὁδὸ

Ποὺ δὲν ὁμολογεῖται πάντα δρομολογημένη   Τοῦ μίσους

Ἡ ὁδὸς τοῦ Ἁγίου Φραγκίσκου τῆς Ἀσίζης

Μὲ τὴν ὁδὸ τῆς ἀπωλείας

Ἡ ὁδὸς τῶν ἡρώων μὲ τὴν ὁδὸ τῶν ληστῶν

Ἡ ὁδὸς τῶν ἐπαναστατῶν

Μὲ τὴν ὁδὸ τῶν διαχειριστῶν τῆς ἄρχουσας τάξης

Ὅλοι διαβήκαμε αὐτοὺς τοὺς δρόμους

Ἄλλοτε μικρὰ στενὰ ποὺ ἀναστενάζουν

Στὸν παραμικρὸ ψίθυρο ἀπὸ τὴν ἠχὼ ὅπως

Ξεροπήγαδα ἀνάμεσα στὶς ἔναντι ὑψούμενες ἀλλήλων

Ὄψεις κτιρίων ποὺ δὲν χωρίζονται

Παρὰ ἀπὸ τριῶν μέτρων ἀνάσα

 

Κι ἄλλοτε φαρδιὲς λεωφόρους μὲ τρεῖς

Καὶ τέσσερις λωρίδες ἀμφίδρομης κυκλοφορίας νὰ μὴν

Ἀκούγεται ἀπέναντι ἡ φωνή σου, νὰ μὴν ἀκοῦς τὴ δική τους

Στρωμένες ὡστόσο μὲ τὰ pavés τοῦ παλαιοῦ

Τῶν ἡμερῶν ποὺ ἔχουν πιεῖ 

Κι ἔχουν χωνέψει αἵματα ἀνθρώπινων χρόνων

 

Ὅλοι ὀργώσαμε αὐτοὺς τοὺς δρόμους

Ἄλλοι ὁδηγήθηκαν στὸ πουθενὰ

Κι ἄλλοι στὸ ξέφωτο ποὺ ὀνομάστηκε κόσμος
Μὲ τὴ γραμμὴ στοῦ ὁρίζοντα τὸ βάθος

Νὰ ὑποσημαίνει ὅτι δὲν λησμονήθηκε ποτὲ

Τὸ παρόν, μία ἰσχνὴ τομὴ τῆς στιγμῆς

Ὅσο ἀνοίγεται ὁμόθυμα ἐμπρὸς καὶ πίσω

Φέροντας ἐντός της τὸ βηματισμὸ τῆς σκιᾶς

Πάνω στὴ γῆ, αὐτῆς ποὺ ἂν χωριστεῖ

Ἀπὸ τὸ σῶμα, ὅπως ἐκείνη τοῦ πουλιοῦ

Ποὺ σὲ ἄλλο μέσο πετάει καὶ ἀλλοῦ ὁ ἥλιος

Προβάλλει τὸν ἴσκιο του, τότε ἀνυποχώρητα

Ἔχουμε χωριστεῖ ἀπὸ τὴ ζωὴ κι ἀνύποπτοι 

Βαδίζουμε ἐπὶ ποδὸς θανάτου

 

Γιατί ἡ ζωὴ ὅ,τι συνδέει τὸ σῶμα 

Στὴ δική του σκιὰ καὶ τὸν ἕναν ἄνθρωπο

Μὲ τὸν ἄλλον ὀνομάζει, ἔτσι ὅπως καθένας

Διατάσσει τὴ ζωὴ του ὁριζοντίως καὶ καθέτως

 

Ὄχι ἔτσι ὅπως οἱ λέξεις διασταυρώνονται

Μέχρι συνωστισμοῦ στὸ κοινὸ γράμμα, στὴν κοινὴ

Συλλαβή, ἦχος κελαηδητοῦ μὲ κελάρυσμα νεροῦ

Ἀλλὰ ἔτσι ὅπως οἱ ζωὲς τῶν ἀνθρώπων συναντιοῦνται

Πεπρωμένο μὲ πεπρωμένο