Ειρήνη Βακαλοπούλου
TO ΕΝΔΙΑΜΕΣΟ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑ
το τελευταίο μου χρώμα
το χάρισα στα πουλιά
ανταλλακτήριο
για να μου δώσουν άνεμο
πότε πότε πετάω
πάνω από πόλεις
πάνω από λίμνες
που είχα κάποτε πλυθεί
καμιά φορά έρχομαι και
στο παράθυρό σου
έξω από τα σύνορά μου βρίσκομαι
πλησιάζω μιαν άλλη γέννηση, παράξενη
αλλού κοιτά το πρώτο μου μάτι
αλλού τ’ άλλο του πουλιού
κι αλλού στρέφονται τ’ άστρα
μην βρίσκεις πάνω μου
να κρατηθείς
δεν έχω πια να σου σταθώ
είμαι από σίδερο μισός
σε ανέμους πηγαίνω
στον ζέφυρο στον ούριο
το ενδιάμεσο που έγινα
αυτό είναι που φοβάμαι πιο πολύ·
μια φυλακή μια το γαλάζιο
μην βρίσκεις πάνω μου
να κρατηθείς
το ενδιάμεσο που έγινα
αυτό είναι που φοβάμαι πιο πολύ.
Από τη συλλογή she's in parties, εκδ. Γαβριηλίδης 2016.
