Ξένια Παπαδοπούλου

ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΣΙΟΥΑΟΥΑ, ΒΟΡΕΙΟ ΜΕΞΙΚΟ

Η κράμπα είναι η απότομη σύσπαση ενός μυός που συνοδεύεται απο ακαμψία και πόνο του αντίστοιχου μέλους. Ευτυχώς η καρδιά δεν παθαίνει κράμπες. Η γύψος μετά την ανάμειξή της με το νερό πήζει ταχέως. Το στοιχείο του νερού εφάπτεται με όλα όσα αποφεύγεις. Η γύψος είναι άλας και το κρέας του σουβλισμένου αρνιού νόστιμο. Όμως η αρπαγμένη απο τη φωτιά πέτσα είναι ο πιο νόστιμος μεζές. Ο Αθανάσιος Διάκος είναι το αλάτι της ζωής. Η έρημος είναι απέραντη και ο τροπικός του καρκίνου λάμπει σαν το χρυσόμαλλο δέρας. Το αίμα στα χέρια του εκδοροσφαγέα δεν είναι Γαλατικό. Η αντιλόπη που ονομάσαμε Don έχει μισοφαγωμένα πλευρά. Της επιτέθηκε ένα πεινασμένο πούμα. Κάθε απόψε πενήντα αστέρια φλογίζουν την ατμόσφαιρα προσφέροντας ένα θέαμα ανεπανάληπτο. Η Μαρία Μαγδαληνή σνίφαρε αστερόσκονη, η Ιωάννα της Λωραίνης μπαρούτι. Kill Jesus every day in the name of our sins. Η γύψος μετά την ανάμειξη της με το νερό παύει να είναι λευκή σκόνη. Γίνεται στέρεη μάζα, αδιάλυτη. Γίνεται πραγματικότητα σαν γύψινη καρδιά. Ανεξιχνίαστη, σχεδόν επιστημονικής φαντασίας κατασκεύασμα. Αστρική κράμπα που έλκεται από μια μελανή οπή.

Το κάλεσμα του φασιανού, εκδόσεις Ηριδανός, 2015

Go back