Χριστίνα Οικονομίδου

(ΑΤΙΤΛΟ)

Δεν μπορεί, σκέφτηκα,
σ’ αυτό το σπίτι που αναπνέει δύσκολα
θα υπάρχει ένα βρέφος 
που θα πασαλείφει τα χεράκια του με κρέμα
κι έπειτα θα σκουπίζει επάνω του
την ένδεια
που συγκρατεί μαζί την οικογένεια.
 
θα εξιστορείται εδώ
μια νεαρή γυναίκα, όμορφη ίσως
αλλά και πρώιμα κουρασμένη
από τη γκρίνια του βιοπορισμού,
από τον έρωτα
στα μπροστινά καθίσματα ενός αυτοκινήτου.
 
Έτσι έγινε
και σ’ επινόησα
μια μέρα θεραπεύσιμη
που μύριζε ρυζόγαλο
και ξέβραζε κουβέντες και καβγάδες και στοργή
–μια ολόκληρη ζωή σ’ ελάχιστες στιγμές,
ώσπου να προσπεράσω
τις εργατικές ξεδοντιασμένες κατοικίες.
 
Δεν ήταν δύσκολο,
σε πήρα και σε εγκατέστησα
απέναντί μου
για να ’χω επιτέλους κάποιον 
να λυπάμαι, να ζηλεύω
κάποιον με μυστική ζωή
που να μην είναι τόσο ευάλωτη
στη μνήμη.

Matthew και Shirley, εκδ. Απόπειρα (2009)

Go back