Πολιτείες στ’ ανατολικά.

Φορτώματα στις κουβέρτες των καραβιών, χέρια σφίγγοντας

τσουβάλια με μπαχάρι, κάρδαμο, κανέλα 

στάρι στ’ αμπάρια

 

Δυτικές πολιτείες. 

Ο ίδιος πυρετός, οι μηχανές σφυροκοπούν,

άλλα φορτώματα, ίδια χέρια,

πολιτείες της σκουριάς και της αρμύρας,

ίδια χέρια.

 

Οσμίζεσαι

στα σταυροδρόμια

την αψιά μυρωδιά της εργασμένης παλάμης,

βλέπεις το χέρι να μακραίνει σηκώνοντας βαρύ το σίδερο

της καταπακτής, 

αφουγκράζεσαι

ν’ αγκομαχάει το θεριό, ξεκρίνεις

να τρίζει αργά ο τροχός 

γιγάντιος αγγίζοντας τη φλέβα

 

Χέρια στα ίχνη των χεριών, η φλέβα, πύκνωση 

σαν ένα βότσαλο απτή και συμπαγής, η πύκνωση

που ελλοχεύει στων πολιτειών τα σταυροδρόμια

 

Πώς ταλαντεύεται το βότσαλο στα σταυροδρόμια, πύκνωση, 

πώς σπαρταράει σαν σφυγμός στη φλέβα, πώς υψώνει 

απαιτητικά

τα νοήματα 

 

που εγείρονται μεμιάς

συσπειρωμένα, αναζητώντας να υφάνουν

με στοργή άπειρη 

(νοήμων νους διευθύνει χέρια, μάτια στο αύριο των δρόμων)

να υφάνουν

της σημασίας ένα χάδι απέραντο 

στο κουρασμένο σώμα

της Ιστορίας