Γιώργος Χριστοδουλίδης

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ

στον John May (εμπνευσμένο από την ταινία Still life)

 
 
Δείπνο μ' ένα σερβίτσιο
άλμπουμ με άγνωστους θανόντες
δέρμα στιφό, ανέγγιχτο από αφή ανθρώπων
ακοή μυημένη σε παραδαρμένους ήχους
όχι κραυγές
όχι βογγητά
μυρωδιά σπιτιού που δεν αλέθηκε με ξένη μυρωδιά
πολλή αμμωνία
χλωρίνη στις γωνιές της μνήμης 
αράχνη που δεν φοβάται να της ξηλώσουν το δίχτυ
κρέμα νυκτός με ξεραμένο αποτύπωμα ενός δακτύλου στην επιφάνεια
καθρέφτης που δείχνει γραβάτα δίχως σώμα
(κουρέλια στο φως της νύχτας)
βαζάκι με τρία ρεβίθια και ίχνη υγρασίας
κλειδί εξώπορτας χωρίς την ανάγκη αντικλειδιού
θάλαμος νοσοκομείου χωρίς επισκεπτήριο
φορμόλη
φορμόλη
φορμόλη
κηδεία χωρίς τεθλιμμένους
τάφος χωρίς επιγραφή
οι νεκροθάφτες λένε ανέκδοτα
βήματα ψυχών που βοήθησε όταν απώλεσαν το σώμα 
βήματα μοναχικών ψυχών 
σιωπηλό κατευόδιο 
μεγάλη αποχαιρετιστήρια συγκέντρωση
μια ψυχή μίλησε με αθωότητα ψαριού
και είπε ευχαριστούμε.

(ανέκδοτο)

Go back